Współcześnie kreatywność postrzegana jest jako jedna z podstawowych kompetencji przyszłości, którą należy rozwijać u wszystkich dzieci i młodych ludzi. Posiadanie tego zasobu przyczynia się do ich rozwoju osobistego, szczególnie w zakresie umiejętności rozwiązywania problemów oraz podejmowania decyzji. Samo jednak oczekiwanie od uczniów i uczennic kreatywności, uznawanie jej za element uczenia się, który pojawi się naturalnie, wręcz automatycznie, dzięki „włączeniu” odpowiednich metod nauczania, często prowadzi do frustracji nauczycieli i szybkiego porzucenia metod, które tę kreatywność podobno miały rozwijać.
Rozwój kompetencji przyszłości to nie tylko wykorzystanie kreatywnych metod, ale przede wszystkim mozolne budowanie w uczniach i uczennicach poczucia, że posiadają te kompetencje i mogą je aktywować w bezpiecznym, lecz i stawiającym wyzwania środowisku.
POLECAMY
Kreatywne uczenie czy nauczanie kreatywności?
Kreatywne nauczanie stanowi wypadkową wielu czynników, takich jak: osobowość i temperament nauczyciela, osobisty styl kreatywności (o którym więcej poniżej) i jego przejawy w codziennej praktyce nauczycielskiej. To oznacza, że różne osoby mogą różnie definiować kreatywne nauczanie przez specyfikę swojej pracy każdego dnia. Nie oznacza to jednak, że jakiś model jest strategicznie lepszy lub gorszy od innych. Jest po prostu inny.
Nauczanie kreatywności postrzega się jako zaangażowanie nauczycieli w ident...