Klasowa gra w kolory

Styl myślenia to nic innego jak naturalne zdolności, które ujawniają się w nowych sytuacjach, gdy nie możemy odwołać się do pamięci.
Wtedy to właśnie uwidacznia się naturalny sposób działania i postępowania. Styl myślenia to coś, co Ken Robinson nazywa „żywiołem”. Gdy działamy w swoim żywiole, osiągamy sukcesy. Marlane Miller nazywa żywioł stanem flow, czyli przepływem. Każdy człowiek doświadcza tego stanu, gdy ma możliwość wykorzystania swoich silnych stron. Bycie w żywiole czy doznawanie stanu przepływu to nic innego jak zatracenie się w tym, co robimy aż do utraty poczucia czasu.
Obaj autorzy podkreślają, że wszelkie testy IQ są mało wiarygodne, bo zakładają, że wszystkie mózgi działają jednakowo, a to nieprawda!
Wiedza o stylach myślenia powinna być elementem programowym studiów nauczycielskich, kursów pedagogicznych i szkoleń, bo zrewolucjonizuje Wasz warsztat pracy. Zrozumiecie, że Waszym zadaniem nie jest dążenie do zmiany uczniów, ale uświadomienie im, co w nich jest najlepsze i jak dzięki tej wiedzy mogą osiągać zamierzone cele.
Rozpoznanie stylu myślenia to poznanie samego siebie, to odkrywanie zasobów, którymi obdarzyła nas natura. System szkolny wciąż jest skostniały i możemy przeoczyć ucznia, który być może uwielbia nasz przedmiot, ale o tym nie wie, gdyż nie wyłożono mu go zgodnie z jego stylem myślenia. Nauczyciel musi uświadomić sobie, że jedna metoda nie pasuje do wszystkich. Każdy z nas może z pewnością podać przykład ucznia, który nie rokował, a jednak osiągnął w życiu sukces. Przypomnijmy sobie też szkolne historie geniuszy i sławnych ludzi z pier...