Gra nim i jej krewni

Otwarty dostęp Pomysł na lekcję

Gra Nim to jeden z ciekawszych matematycznych „obiektów”. Jej zaletami są proste reguły i możliwość odgadnięcia teorii w wielu przypadkach. Uczniowie mogą sami odkrywać strategie gry zapewniające zwycięstwo.

Klasyczna gra Nim

Wikipedia podaje, że Nim to stara chińska gra dla dwóch osób (Jianshizi, czyli „gra w zabieranie kamieni”). Załóżmy, że mamy n stosów kamieni: w pierwszym stosie jest a1 kamieni, w drugim a2, …, w n-tym an kamieni. Dwaj gracze (rozpoczynającego nazwij­-
my A, grającego jako drugi B) wykonują na zmianę ruchy. Każdy ruch polega na wybraniu dowolnego stosu (powiedzmy i-tego), a następnie wzięciu z tego stosu 1 lub 2, …, lub ai kamieni. Wygrywa ten gracz, który weźmie ostatni (ostatnie kamienie). Opisaną klasyczną wersję gry Nim oznaczać będziemy Nim (a1, a2, …, an).
Gra Nim jest grą strategiczną, nie ma w niej remisów; istnieje także wersja tej gry (nazywa się ją misère, co z francuskiego można przetłumaczyć jako uboga), w której przegrywa ten gracz, który weźmie ostatni kamień. Naszym zadaniem jest opisanie strategii gry Nim, tzn. metody, która jednemu z graczy zapewnia zwycięstwo – oczywiście pod warunkiem, że nie popełnia błędów.

POLECAMY

Odkrywanie strategii gry Nim

Jasne jest, że w grze Nim, gdy jest tylko jeden stos kamieni, wygrywa gracz A. Warto poprosić uczniów o uzasadnienie, warto także zapytać ich o grę w wersji misère. Kolejny etap to gra Nim z dwoma stosami. Tutaj też uczniowie poradzą sobie z teorią: gdy oba stosy są równoliczne, to wygrywa gracz B, w prz...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI