Certyfikowana trenerka, nauczycielka matematyki w szkole podstawowej, konsultantka ds. nauczycieli matematyki Miejskiego Ośrodka Doskonalenia Nauczycieli w Opolu, członkini Prezydium Zarządu Stowarzyszenia Nauczycieli Matematyki, członkini grupy Superbelfrzy RP. Autorka ośmiu publikacji książkowych dotyczących m.in. stosowania metod aktywizujących na lekcjach matematyki. Prowadzi bloga www.matmainaczej.pl i fanpage o tej samej nazwie.
Edukacyjny pokój zagadek to coraz częściej stosowana metoda pracy na lekcji. Nauczyciele, którzy choć raz przeprowadzili lekcję w takiej formie, doświadczyli ogromnego wzrostu zaangażowania uczniów. Ci sami nauczyciele wiedzą również, że na przygotowanie takiej lekcji trzeba poświęcić dużo czasu. Dlatego oddaję w ręce Czytelnika pokój zagadek wraz z instrukcją, jak należy go przygotować.
Jak motywować uczniów oraz jak ich oceniać, aby z jednej strony podtrzymać ich zaangażowanie, a z drugiej strony dać rzetelną informację na temat ich umiejętności w postaci oceny?
W obecnych czasach udzielenie odpowiedzi na postawione w tytule pytanie nie jest proste. Niestety, wciąż wiele pytań na temat egzaminu ósmoklasisty w roku szkolnym 2020/2021 pozostaje bez odpowiedzi. W artykule postaram się przedstawić, co wiemy na temat egzaminu oraz pokazać, w jaki sposób przygotować ucznia.
Gdy wpiszemy hasło „tabliczka mnożenia” w wyszukiwarkę internetową, otrzymamy ponad 1 000 000 wyników stron z tym wyrażeniem, tymczasem dla hasła „tabliczka dzielenia” mamy ich nieco ponad 400 000. Czy słusznie, jakby powiedzieli uczniowie, tabliczka mnożenia rządzi? Już w czwartej klasie przy wprowadzaniu dzielenia wykonywanego sposobem pisemnym okazuje się, jak bardzo decydującą jest umiejętność dzielenia, w zakresie do 100, wykonywana w sposób płynny i szybki.
Oddaję w ręce Czytelnika gotowy materiał do wykorzystania na lekcji dotyczącej wykonywania dzielenia z resztą. Jest to jedna z umiejętności z podstawy programowej, najczęściej wprowadzana w klasie IV szkoły podstawowej. Jest o tyle ważna, że jej właściwe opanowanie procentować będzie przy wprowadzaniu ułamków zwykłych, zamianie ułamków niewłaściwych na liczby mieszane i odwrotnie oraz działaniach na ułamkach. Materiał został pomyślany w taki sposób, aby umożliwić nabywanie wiedzy matematycznej i jednocześnie doskonalenie umiejętności kodowania, czyli programowania off na lekcjach matematyki. Nie bez znaczenia dla uczniów okaże się również to, że – aby wykonać zadanie – będą musieli używać kredek i malować pustą kratownicę.
We wstępie do nowej podstawy programowej kształcenia ogólnego z matematyki czytamy: Matematyka jest nauką, która dostarcza narzędzi do poznawania środowiska i opisu zjawisk, dotyczących różnych aspektów działalności człowieka. Funkcjonowanie w konkretnych sytuacjach życiowych, rozwiązywanie typowych i nietypowych problemów, którym trzeba stawić czoła w różnych etapach życia, staje się łatwiejsze dzięki umiejętnościom kształconym przez matematykę (…) i dalej: Na I etapie edukacyjnym nauczanie matematyki powinno być organizowane w taki sposób, by uczniowie koncentrowali się na odniesieniach do znanej sobie rzeczywistości, a stosowane pojęcia i metody powinny być powiązane z obiektami występującymi w znanym środowisku. Jaka rzeczywistość otacza uczniów uczęszczających na zajęcia z matematyki w szkole podstawowej? Jakie problemy muszą oni rozwiązywać? Jakie środowisko znają i rozumieją?
Spróbujmy zastanowić się, jakiej odpowiedzi udzieliliby nasi uczniowie, gdybyśmy zadali im następujące pytanie: „Czy lubicie grać w gry?”. Większość odpowiedzi, jeśli nie wszystkie, byłaby twierdząca. Jeżeli zadamy kolejne, bardzo niebezpieczne pytanie: „Czy lubicie uczyć się matematyki?”, odpowiedzi będą już diametralnie różne. A gdyby tak połączyć te dwie rzeczywistości i grać na lekcji matematyki?
W jednej z amerykańskich książek propagujących stosowanie metod aktywizujących na lekcji wyczytałam zdanie, którego treść dla mnie, jako nauczyciela matematyki, jest bardzo ważna. Oto ono: „Nauka (matematyki) i odczuwanie przyjemności nie muszą się wzajemnie wykluczać”. Aby udowodnić postawioną przez siebie tezę, autor zachęcał czytelników do cofnięcia się w czasie i przypomnienia sobie, jakie najmilsze wspomnienia mają z okresu szkolnego. Wysuwał wniosek, że musiały to być aktywności wykonywane wspólnie z rówieśnikami w grupie.
