Już w klasie pierwszej szkoły podstawowej omawiany jest temat umieszczania przedmiotów na płaszczyźnie i w przestrzeni. Siedmiolatki nie tylko z powodzeniem opisują położenie przedmiotów na obrazku, ale również same rysują zgodnie z poleceniami nauczyciela. Naturalne staje się pytanie: Czy rysunki te są takie same, czy tylko przypominają siebie? Co zrobić, żeby stały się identyczne, nie widząc pierwowzoru, a jedynie wykonując instrukcję nauczyciela?
Dział: Pomysł na lekcję
Pomysł na lekcję w klasie pierwszej lub drugiej szkoły średniej po gimnazjum lub w klasach pierwszej, drugiej i trzeciej szkoły średniej po szkole podstawowej.
Spróbujmy zastanowić się, jakiej odpowiedzi udzieliliby nasi uczniowie, gdybyśmy zadali im następujące pytanie: „Czy lubicie grać w gry?”. Większość odpowiedzi, jeśli nie wszystkie, byłaby twierdząca. Jeżeli zadamy kolejne, bardzo niebezpieczne pytanie: „Czy lubicie uczyć się matematyki?”, odpowiedzi będą już diametralnie różne. A gdyby tak połączyć te dwie rzeczywistości i grać na lekcji matematyki?
Jak stworzyć własnoręcznie atrakcyjną wizualnie kartę pracy czy notatkę? Wierzę w to, że jeden obraz może zastąpić tysiące słów. Dlatego zachęcam wszystkich do tworzenia notatek wizualnych.
Wykorzystanie myślenia wizualnego na matematyce może dać bardzo dobre efekty i przełamać strach przed tym przedmiotem. Strach, który jest przecież bardzo silną emocją blokującą zapamiętywanie. Dlatego chcę Was zachęcić do zastosowania jednej z form myślenia wizualnego na lekcji matematyki w szkole średniej. Proponuję skorzystać z mapy myśli podczas lekcji powtórzeniowej.
W jednej z amerykańskich książek propagujących stosowanie metod aktywizujących na lekcji wyczytałam zdanie, którego treść dla mnie, jako nauczyciela matematyki, jest bardzo ważna. Oto ono: „Nauka (matematyki) i odczuwanie przyjemności nie muszą się wzajemnie wykluczać”. Aby udowodnić postawioną przez siebie tezę, autor zachęcał czytelników do cofnięcia się w czasie i przypomnienia sobie, jakie najmilsze wspomnienia mają z okresu szkolnego. Wysuwał wniosek, że musiały to być aktywności wykonywane wspólnie z rówieśnikami w grupie.
Nieraz możemy spotkać się z sytuacją, gdy uczeń podczas lekcji buja w obłokach. Jest to sygnał dla nauczyciela, że to, co się dzieje w klasie, dla mózgu tego konkretnego ucznia jest mało atrakcyjne. Co możemy zaproponować uczniom, aby lekcje stały się ciekawsze (przynajmniej z punktu widzenia mózgu)? Jakie techniki zastosować na matematyce?
Matematyka – królowa nauk...., niestety też królowa uczniowskich koszmarów. Ostre słowa, ale jakże prawdziwe i potrzebne w edukacji XXI wieku. Co by było, gdyby zamiast zapowiedzianej kartkówki z określonej partii materiału, na ucznia czekała świetna zabawa w zgranym zespole z matematyką w tle?
Praca metodą projektu jest ciekawym zadaniem, które możemy realizować z naszymi uczniami. Przez krótki czas było to nawet zadanie obowiązkowe dla uczniów uczęszczających do szkół gimnazjalnych. Nie zawsze jednak robiąc coś tylko dlatego, że musimy, wkładamy w to wyjątkowo dużo energii i zaangażowania.
Starożytny chiński myśliciel Konfucjusz powiedział: „Powiedz mi, a zapomnę. Pokaż mi, a zapamiętam. Zaangażuj mnie, a zrozumiem i nauczę się”. W myśl tego powiedzenia oraz modelu uczenia się, zwanego stożkiem Dale’a, im większe jest zaangażowanie uczniów w uczenie się, tym nauka przynosi lepsze rezultaty. Gamifikacja to sposób na edukację, atrakcyjniejsze lekcje, szkolną monotonię, zmotywowanie uczniów do uczenia się, rozwijanie przedsiębiorczości i kreatywności uczniów. Zatem jak zaplanować swoje pierwsze zgamifikowane zajęcia?