Jak notować podczas lekcji czy wykładów, aby notatki stały się naprawdę przydatne? I aby pozwoliły na skrócenie czasu potrzebnego na powtórzenie materiału nie tylko przed maturą, ale również przed klasówką? Oto kilka podstawowych zasad.
Kategoria: Artykuły
Przymiotnik „złoty” często pojawia się w matematyce. Mamy złote wielokąty, złoty podział, złotą proporcję czy złote liczby. Złota proporcja pojawia się w architekturze, przyrodzie, sztuce i wielu innych miejscach. Najwcześniej spotykamy się ze złotym podziałem odcinka.
Na podstawie badań dydaktycznych przeprowadzonych w Niemczech, Deeken1 sformułował szereg zaleceń dla europejskich programów nauczania matematyki w szkołach średnich, które mają odzwierciedlać oczekiwania współczesnych uniwersyteckich kierunków inżynieryjnych (tzw. STEM). Jednymi z tych zaleceń jest rozumienie i umiejętność zastosowania przez przyszłego studenta pojęcia granic funkcji. Wypada dodać, że nacisk na zastosowanie konceptualnych pojęć matematyki do zrozumienia zjawisk przyrodniczych jest już propagowany w USA.
Uczniowie nie lubią dzielić. Przyczyn jest kilka. Jedną z nich jest brak umiejętności wykonywania działania mnożenia, inną jest brak umiejętności szacowania, a jeszcze inną zapis dzielenia pisemnego za pomocą słupka, który wymaga precyzji i estetyki. Czy możemy coś zmienić, aby uczniowie chętniej na naszych zajęciach dzielili pisemnie? Moją propozycją jest rezygnacja z tradycyjnego słupka do zapisu dzielenia pisemnego i zastąpienia go tabelką. W tym artykule opiszę algorytm dzielenia pisemnego w tabelce i postaram się zachęcić moich Czytelników do małej rewolucji na swoich lekcjach.
Już w klasie pierwszej szkoły podstawowej omawiany jest temat umieszczania przedmiotów na płaszczyźnie i w przestrzeni. Siedmiolatki nie tylko z powodzeniem opisują położenie przedmiotów na obrazku, ale również same rysują zgodnie z poleceniami nauczyciela. Naturalne staje się pytanie: Czy rysunki te są takie same, czy tylko przypominają siebie? Co zrobić, żeby stały się identyczne, nie widząc pierwowzoru, a jedynie wykonując instrukcję nauczyciela?
Pomysł na lekcję w klasie pierwszej lub drugiej szkoły średniej po gimnazjum lub w klasach pierwszej, drugiej i trzeciej szkoły średniej po szkole podstawowej.
Technologie informacyjne i komunikacyjne (TIK) stały się tak powszechne, że nikogo nie dziwi dziś korzystanie z nich w niemal każdej dziedzinie naszego życia i na każdym kroku, zarówno przez młodzież, dorosłych, jak i dzieci, i to często te najmłodsze. Jednocześnie wokół tego zagadnienia toczą się liczne dyskusje, zwłaszcza w środowisku nauczycieli, wychowawców i rodziców dotyczące głównie zagrożeń związanych z nadużywaniem przez młodych ludzi internetu. Atmosferę podgrzewają media, akcentując problemy, wskazując na liczne zagrożenia oraz dając przykłady uzależnień.
Model efektywnej informacji zwrotnej, według Hattie i Timperley, zakłada funkcjonowanie czterech jej rodzajów. Informacja zwrotna dotycząca poziomu wykonania zadania wydaje się być rozwiązaniem najprostszym. Informacja zwrotna dotycząca strategii wykonania zadania sięga głębiej i odnosi się do myślenia o zadaniach i sposobach ich rozwiązywania. Informacja zwrotna odnosząca się do zdolności samoregulacyjnych dotyka ucznia, jego myślenia, zarządzania sobą, radzenia sobie z trudnościami. Całościowa ocena ucznia wykracza poza lekcje, poza szkołę i może być bardzo cennym materiałem do jego rozwoju, jego kariery szkolnej i zawodowej w przyszłości. Czy informacja zwrotna ma swoje miejsce w polskiej edukacji?
Programy komputerowe na dobre zagościły już w naszych szkołach na praktycznie wszystkich przedmiotach. Często używamy oprogramowania dedykowanego pod konkretny podręcznik i wybrany przedmiot. Jako matematycy mamy do wyboru wiele różnych narzędzi. Wśród nich swoje miejsce może odnaleźć także Scratch.
We współczesnej szkole wykorzystywanie narzędzi TIK w trakcie lekcji stało się normą, żeby nie powiedzieć – koniecznością. Jestem zwolenniczką „złotego środka”, tzn. uważam, że z nowoczesnych technologii należy korzystać rozsądnie, wprowadzając jej elementy w trakcie lekcji w sposób, który nie spowoduje zaburzenia właściwych proporcji pomiędzy formą a treścią zajęć. Pamiętajmy, że lekcja powinna być przede wszystkim merytoryczna, a jeżeli jest do tego atrakcyjna dla uczniów, to jest to jej dodatkowy atut. Staram się, aby takie właśnie były moje lekcje powtórzeniowe. Przedstawię Państwu przykładową lekcję powtórzeniową, którą przeprowadzałam przy wsparciu internetowej aplikacji LearningApps.
Spróbujmy zastanowić się, jakiej odpowiedzi udzieliliby nasi uczniowie, gdybyśmy zadali im następujące pytanie: „Czy lubicie grać w gry?”. Większość odpowiedzi, jeśli nie wszystkie, byłaby twierdząca. Jeżeli zadamy kolejne, bardzo niebezpieczne pytanie: „Czy lubicie uczyć się matematyki?”, odpowiedzi będą już diametralnie różne. A gdyby tak połączyć te dwie rzeczywistości i grać na lekcji matematyki?
Jak stworzyć własnoręcznie atrakcyjną wizualnie kartę pracy czy notatkę? Wierzę w to, że jeden obraz może zastąpić tysiące słów. Dlatego zachęcam wszystkich do tworzenia notatek wizualnych.